چرا هر روز تنمان می لرزد؟ - فروشگاه طفره

به گزارش فروشگاه طفره، سایه تعلیق و محرومیت بار دیگر بر فوتبال ایران سایه افکنده و هر روز بیشتر از قبل ما را می ترساند.

به گزارش فروشگاه طفره، روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: عصر دوشنبه اتفاق عجیبی رخ داد. به این ترتیب که خبر رسید نام ایران از رنکینگ کشورهای صاحب نماینده در لیگ قهرمانان آسیا حذف شده است. این وضعیت فقط چند ساعت به طول انجامید اما خدا می داند در این مدت کوتاه چه بر سر اهالی فوتبال ایران آمد. همه ترسیده بودند.

شایعه هولناک تعلیق فوتبال ایران به سرعت در محافل ورزشی و رسانه ای پیچید. سایه تعلیق یک بار بعد از جام جهانی 2006 و برکناری غیر قانونی محمد دادگان بر سر فوتبال کشور سنگینی کرد اما ما در آن برهه تاوان چندانی ندادیم. شاید اگر قرار است تعلیق را بهتر درک کنیم، لازم باشد به سرنوشت کویت در چند سال گذشته نگاهی بیندازیم؛ کشوری که به مدت طولانی اجازه حضور در هیچ کدام از رویدادهای بین المللی را پیدا نکرد و به یک وضعیت عجیب بومی تنزل یافت. اگر قرار باشد فوتبال ایران بار دیگر تعلیق گردد، تمامی نمایندگان کشورمان از حضور در فصل آینده لیگ قهرمانان آسیا محروم خواهند شد، تیم امید از مسابقات مقدماتی المپیک اخراج می گردد و از همه مهم تر اینکه تیم ملی هم بخت حضور در جام جهانی 2022 قطر را به طور کامل از دست خواهد داد.

بعد ما باید چهار سال تمام به ویلموتس پول بدهیم که از حالا تیم ملی را برای حضور در جام جهانی 2026 آماده کند؛ تازه اگر تا آن موقع مشکل حل شده باشد. می گویند کارلوس کی روش اوایل حضورش در ایران، روزی که فهمید تیم امید به خاطر استفاده غیر قانونی از کمال کامیابی نیا از مسابقات المپیک اوت شده، چند دقیقه شوکه و هاج و واج به در و دیوار را نگاه می کرد. حالا فقط چند لحظه شرایطی را تصور کنید که فوتبال ایران تعلیق شده و قرار است رئیس فدراسیون چشم در چشم مارک ویلموتس به او بگوید: عزیزم؛ ماموریت شما تمام شد! اما واقعاً چرا این طور است و چرا صبح تا شب تن و بدن مان می لرزد که مبادا تعلیق یا محروم شویم؟ این مساله قطعاً به خاطر نقص های متعدد در ساختار فوتبال حرفه ای ایران است که همواره ما را روی لبه تیغ نگه داشته است؛ طوری که بی وقفه منتظر شنیدن اخبار ناخوشایند هستیم.

حضور بانوان

مسئله ای که الان درگیرش هستیم و عصر دوشنبه هم شایعه تعلیق حول محور آن شکل گرفت، عدم صدور مجوز برای حضور بانوان در استادیوم هاست. فیفا مرتباً برطرف این محرومیت را پیگیری می نماید و مخصوصاً از زمان حضور جیانی اینفانتینو، تمرکز فدراسیون جهانی روی این موضوع بیشتر از قبل شده است. بالاخره به نظر می رسد یک روز این موضوع به طور واقعی باید حل گردد. تا ابد نمی گردد در بعضی بازی های خاص شماری از طرفداران بانو را دستچین کرد و تصاویرش را به فیفا نشان داد. ما یا می خواهیم یک عضو استاندارد و فعال فیفا باقی بمانیم یا این موضوع برای مان مهم نیست. اگر مهم نیست که هیچ اما اگر اهمیت دارد باید به ضوابط تن بدهیم. دوره نمایش بالاخره یک روز به خاتمه می رسد. گویا فدراسیون در آخرین نامه اش به فیفا مثال زده که در مسابقات فوتسال زیر 20 سال تبریز تعدادی زن روی سکوها حاضر شده اند. واقعاً شما فکر می کنید اینها کافی است؟ تا کی می گردد فیفا را با این روش ها قانع کرد؟ به این ترتیب هر لحظه باید نگران برخورد چکشی فدراسیون جهانی باشیم.

حق پخش

دیگر حوزه ای که به شدت زیر ذره بین فیفا قرار گرفته است، عدم پرداخت حق پخش تلویزیونی به فوتبال ایران و پخش مسابقات به صورت رایگان از سوی صداوسیماست. فیفا باورش نمی گردد در دنیایی که بین 50 تا 70 درصد مخارج باشگاه ها به وسیله حق پخش تامین می گردد، فوتبال ایران یک ریال هم از این محل درآمد ندارد. فدراسیون جهانی چند بار در این مورد نامه نگاری نموده، اما ظاهراً آنها در جریان معادلات مختلف در ایران نیستند و خبر ندارند که اینجا زور کمتر کسی به تلویزیون می رسد. دود این ماجرا اما نهایتاً توی چشم فوتبال خواهد رفت. روزی که ما تعلیق شویم، تلویزیون به جای مسابقات لیگ قهرمانان آسیا تکرار سریال هایش را پخش خواهد نمود؛ قلب طرفداران فوتبال اما در چنین روزی آکنده از درد خواهد بود.

بدهی های اقتصادی

مساله عدم شفافیت اقتصادی و بدهی های پرشمار بین المللی هم یک بخش دیگر ماجراست. شده ایم شبیه آنهایی که زیر دست و پای چند ضارب در حال لگد خوردن هستند و نمی دانند ضربه ای که الان دریافت می نمایند از جانب کیست! به همین ماجرای استقلال و پروپئیچ نگاه کنید؛ تا لحظه آخر احتمال حذف از لیگ قهرمانان برای آبی ها وجود داشت و تازه هنوز هم این هراس به طور کامل از بین نرفته است. هنوز این پرونده بسته نشده، سرمربیان فصل گذشته پرسپولیس و استقلال از این دو باشگاه نزد فیفا شکایت نموده اند. بدیهی است که تا زمان شفافیت کامل اقتصادی و پرداخت منظم دیون، هر لحظه باید نگران باشیم که یک شکایت به نتیجه برسد و کسر امتیاز یا محرومیت به دنبال بیاورد.