قیر؛ محصول ارزآور صادراتی را بیشتر بشناسید - فروشگاه طفره

به گزارش فروشگاه طفره، قیر یکی از صدها فرآورده نفتی در ایران است که به عنوان محصولی صادراتی با ارزآوری بالا شناخته می گردد.

به گزارش فروشگاه طفره، بنابراعلام پترو کهکشان، این محصول که در حال حاضر به بیش از 21 کشور خارجی از جمله هند، اندونزی، ویتنام، میانمار، سریلانکا، بنگلادش، کنیا، تانزانیا، جیبوتی، سودان و ... صادر می گردد، بیشترین کاربرد را در راهسازی، آسفالت و عایق کاری مکان های رطوبتی دارد. البته قیر انواع مختلفی دارد و هر کدام از درجه های (Grade) آن برای کاربردهای متفاوتی فراوری می شوند.

علی رغم مسائل موجود در راستا صادرات فرآورده های نفتی، قیر ایران همچنان از موقعیت مناسبی در منطقه خاورمیانه و در سطح دنیا برخوردار است. در سال 2015، میزان فراوری و صادرات قیر ایران به چهار میلیون و 861 هزار تن رسید و توانست سهمی برابر با 5.4 درصد از تجارت دنیای قیر را تصاحب کند. این حجم از صادرات قیر رتبه ششم فراوری و صادرات قیر را در سطح دنیای از آن کشورمان کرد. این رقم در سال 2018 به 6.5 درصد رسید که 3.2 درصد آن مربوط به صادرات قیر ایران بود و 3.3 درصد آن به مخزن های قیری اختصاص داشت که از سوی ایران به کشور امارات برده شده و با نام امارات متحده عربی به فروش رسید. مروری بر آماری از این دست بیانگر آن است که صادرنمایندگان قیر توانسته اند با وجود تحریم ها و تنش های سیاسی مالی در سطح منطقه و دنیا و علی رغم کاهش بازارهای هدف این محصول از 63 به 21 کشور، بازار این محصول را کنترل نموده و موقعیت آن را به عنوان محصولی ارزآور حفظ نمایند.

هم اکنون بیش از 200 پالایشگاه و مجموعه بازرگانی در زمینه صادرات قیر فعال هستند که از این میان بیش از 30 پالایشگاه محصول خود را در بورس کالا ارائه می نمایند. هم اکنون مجموعه های نفت جی (Jey Oil)، نفت پاسارگاد (POC)؛ قیر هرمز پارس (BHP)، سیه فام، آترا کران انرژی (ACE Oil)، پالایش قیر کسری (Kasra Refinery)، معماران تجارت آفتاب (MTA)، توسعه تجارت طلای سیاه (Black Gold)، پارسیان انرژی (Parsian Energy)، ریونیز، سبکو (Sebco) ، پترو کهکشان تجارت آسیا (Infinity Galaxy) از جمله شرکت های صادر نماینده برتر قیر در کشورمان هستند که بیشترین سهم از صادرات این محصول را به خود اختصاص داده اند.

قیر، محصولی زنده با ویژگی های متنوع

قیر که از نفت خام فراوری می گردد، خمیری شکل و سیاه رنگ است و متناسب با کاربردهای مختلف در انواع گوناگون فراوری می گردد. این ماده هیدروکربنی در سولفید کربن و تتراکلرید کربن به راحتی قابل حل است. قیر را شاید بیشتر به شکل مایع یا سفت شده روی زمین دیده باشید، این در حالی است که قیر در دمای معمولی و محیط جامد است و پس از حرارت دیدن ابتدا خمیری شکل می گردد و در نهایت به شکل مایع درمی آید.

این ماده دارای ویژگی های مختلفی است که درصد هر کدام از این ویژگی ها، باعث کاربردهای مختلف از این محصول می گردد. در زیر به بعضی از این ویژگی ها اشاره می کنیم و در مطلبی جداگانه هر کدام از این ویژگی ها را مورد آنالیز قرار می دهیم.

درجه نفوذ: این ویژگی که با آزمایش های مختلفی سنجیده می گردد، میزان سخت بودن قیر را نشان می دهد. هر چقدر میزان نفوذ کمتر باشد، قیر سخت تر است.

درجه اشتعال: میزان دمایی که برای گرم شدن قیر باید استفاده کرد به میزان این ویژگی بستگی دارد.

گرانولی: این ویژگی مرتبط با سرعت روان شدن قیر از جامد به مایع است. هر چقدر این فرایند کندتر باشد، خواص جامدی بیشتری قیر بیشتر خواهد بود.

میزان نرمی: این ویژگی، میزان حرارت مورد احتیاج برای تبدیل قیر از حالت جامد به حالت روان را معین می نماید.

موارد بالا تنها بخشی از ویژگی های قیر است که بر نحوه فراوری قیر و کیفیت محصول نهایی تأثیر می گذارد و منجر به معرفی درجه بندی های مختلف قیر به بازار می گردد. بسیاری از شرکت های فراوری نماینده و صادرنماینده قیر کوشش می نمایند تا ضمن در نظر دریافت شاخص های دنیای مرتبط با این موارد، درجه های مختلف قیر را برای گستره وسیعی از کاربردها فراوری نمایند. ایران امکان فراوری انواع گرید قیر با در نظر دریافت استانداردهای مختلف همچون ASTM و EN European Standard، را دارا می باشد.

قیر و انواع مختلف آن

قیر ماده ای است که براساس مواد تشکیل دهنده، سختی و نرمی، کیفیت و مرغوبیت، در انواع مختلف فراوری و برای کاربردهای گوناگون مورد استفاده قرار می گیرد. در زیر به بعضی از انواع قیر اشاره می کنیم.

نفتی: این نوع قیر، از برج تقطیر در خلأ پالایشگاه های نفتی فراوری می گردد. چنین قیری را به دلیل ویژگی های به خصوص و درجه نفوذی که دارد، قیر نرم هم می نامند. این قیر طی فرآیندی در پالایشگاه های نفتی به فراوری می رسد و در آخر ماده ای به نام آسفالت باقی می ماند.

طبیعی: این نوع از قیر همانطور که از نامش هم پیداست، در فرآیندی طبیعی و به دنبال تبدیل آرام و تدریجی نفت خام و تبخیر مواد فرار آن در طول سال های زیاد به وجود می آید.

مخلوط: قیری که با نفت سفید یا بنزین مخلوط گردد را قیر مخلوط می گویند. قیر مخلوط در دمای محیط نیمه مایع است و در دمای بسیار بالا (حدود 600 درجه سانتی گراد) به مایع تبدیل می گردد. از این قیر بیشتر در پوشش آسفالت های خیابانی استفاده می گردد.

دمیده: دمیدن هوای داغ کوره در قیر جامد، به این ماده خاصیت لاستیکی می دهد. این قیر نسبت به قیر خالص، دارای نفوذ کمتر، نرمی بالاتر و حساسیت کمتر به تغییرات دمایی است. از این قیر در فراوری ورق های پوشش بام و باتری اتومبیل استفاده می گردد.

امولسیون: این نوع قیر با ترکیب مقداری آب و یک ماده امولسیون فراوری می گردد. میزان امولسیون در این نوع قیر بین 0.3 تا 0.5 درصد و میزان آب بین 20 تا 50 درصد است. قیر امولسیون آثار مخرب کمتری برای محیط زیست دارد و فراوری مواد آلاینده و خطرناک را در فرایند راهسازی کاهش می دهد.

انتهای رپرتاژ آگهی