دو قهرمان پست گرفتند و تمام، کمیسیون تعطیل ورزشکاران! - فروشگاه طفره

به گزارش فروشگاه طفره، خبرنگاران - گروه ورزش: یکی از موضوعات همیشه مورد تاکید در دوره مدیریت فعلی کمیته ملی المپیک در رابطه با کمیسیون ها بوده به گونه ای که با تشکیل و اضافه شدن بعضی از کمیسیون های تازه تاسیس، مجموع کمیسیون های فعال در کمیته ملی المپیک به عدد 17 رسید.

در این میان کمیسیون ورزشکاران به واسطه تاکیدی که کمیته بین المللی المپیک (IOC) بر صندلی و فعالیت این کمیسیون در ساختار خود دارد، از اهمیت خیلی بیشتری برخوردار است در حالیکه بیراه نیست اگر مدعی شویم کمیسیون ورزشکاران منفعل ترین کمیسیون در کمیته ملی المپیک است و همین مسئله این کمیسیون را تا مرز انحلال هم پیش برده است.

دو سال فعالیت منفعل کمیسیون ورزشکاران

بعد از گذشت چندسال از تشکیل کمیسیون ورزشکاران در کمیته ملی المپیک، دوسال پیش مدیریت وقتِ این کمیته با تصویب اعضای هیات اجرایی تصمیم به برگزاری اولین مجمع انتخاباتی برای کمیسیون و معین اعضای آن به وسیله رای گیری گرفت.

این کار با توجه به تاکید و توجه بالای کمیته بین المللی المپیک نسبت به کمیسیون ورزشکاران و فعالیت های قانونمند آن در تمام کشورها در دستور کار کمیته ملی المپیک نهاده شد. بدین ترتیب 12 آبان ماه سال 96 انتخابات کمیسیون ورزشکاران برگزار گردید و صاحبان 15 کرسی تعریف شده برای این کمیسیون معین شدند.

دو هفته پس از این انتخابات، اولین نشست کمیسیون ورزشکاران به منظور معارفه اعضای منتخب برگزار گردید و اینگونه مهمترین کمیسیون در کمیته ملی المپیک شروع به کار کرد تا طبق آنچه در آئین نامه مصوب برای این کمیته به آن تاکید شده، بتواند پیگیر اهداف و توضیح وظایف خود باشد.

طی دو سال گذشته اما کمیسیون ورزشکاران کمتر فعالیت قابل توجهی داشته و جز برگزاری چند نشست محدود - بدون خروجی معین - پیگیر دستور العمل خاصی نبوده است. شاید انتخاب و معرفی سعید معروف برای انتخابات دوره آینده کمیسیون ورزشکاران IOC تنها خروجی قابل توجه کمیسیون ورزشکاران ایران باشد که البته نمی توان تاثیرگذاری دیگر ارکان کمیته را در آن نادیده گرفت.

آخرین نشست کِی برگزار گردید؟

کمیسیون ورزشکارن به واسطه صندلیش، انتخاباتی بودن اعضای آن، توضیح فعالیت هایش، برخوردار بودن از نقش مشورتی و اجرایی و … باید فعال ترین کمیسیون در کمیته ملی المپیک باشد اما در مقایسه با دیگر کمیسیون های فعال در این کمیته از کمتر فعالیتی برخوردار است طوریکه اعضای آن حتی پیگیر برگزاری نشست های فصلی خود هم نیستند.

طبق آئین نامه مصوب برای کمیسیون ورزشکاران، نشست های اعضای این کمیسیون باید حداقل سه ماه یکبار برگزار گردد با این حال اما نشست های این کمیسیون در امسال که 9 ماه از آن می گذرد به عدد 2 هم نرسیده است! تنها نشست برگزار گردیده هم از لحاظ حضور تعداد اعضا به حد نصاب لازم نرسید.

مزایای تشکیل کمیسیون فقط برای دو نفر بود

اهمیت مشارکت ورزشکاران در فعالیت های کمیته ملی المپیک و تاکیدی که مقامات IOC بر تشکیل کمیسیون خاص آنها در کشورهای مختلف دارند، دلیل اصلی از اقدام صورت گرفته برای تشکیل قانونمند کمیسیون ورزشکاران بود اگرچه به نظر می رسد مزایای این اقدام بیشتر برای دو نفر بوده است و بس!

به واسطه تشکیل و شروع به کار کمیسیون ورزشکاران، هادی ساعی نماینده این کمیسیون در هیات اجرایی شد آنهم با حق رای، - مسئله ای که مدتها پیگیری آن بود - آرش میراسماعیلی هم فرصتی پیدا کرد برای سفر به عنوان رئیس کمیسیون بدون پاسخگویی؛ فروشگاه طفره طی ماه های گذشته بارها پیگیر فعالیت ها و برنامه های کمیسیون ورزشکاران به وسیله میراسماعیلی بود اما وی به هیچ یک از تماس ها پاسخ نداد.

میراسماعیلی آبان ماه سال گذشته و به دنبال انصراف حمید سوریان از ریاست کمیسیون ورزشکاران - به دلیل مشغله کاری - و بر اساس رای گیری داخلی این کمیسیون متصدی پست ریاست شد. حضور در کنگره کمیسیون ورزشکاران کمیته بین المللی المپیک (IOC) که فروردین ماه امسال به میزبانی لوزان سوئیس برگزار گردید، یکی از سفرهای میراسماعیلی به عنوان رئیس کمیسیون ورزشکاران بود درحالیکه دوره ریاست وی به انتها رسیده است.

انتها دوره پست های داخلی و بی توجهی به انتخابات مجدد

طبق آئین نامه کمیسیون ورزشکاران ارکان این کمیسیون متشکل از رئیس، نایب رئیس و دبیر است. البته پست دبیری با وجود اهمیت صندلیش و نقش اجرایی که دارد با نظر کمیته ملی المپیک انتخاب شد آنهم بدون حق رای؛ موضوعی که فروشگاه طفره هم در گزارشی با عنوان ا نتصاب دبیر کمیسیون ورزشکاران با نظر کمیته / مسئول بدون رای به آن پرداخت.

صاحبان دیگر کرسی های معین نماینده در کمیسیون ورزشکاران مانند رئیس و نایب رئیس اما با رای گیری داخلی معین شدند. طبق آنچه آئین نامه کمیسیون ورزشکاران به آن تاکید دارد، این افراد برای مدت یک سال متصدی پست های مربوطه خواهند بود این در حالی است که دو سال از رای گیری داخلی صورت گرفته در این کمیسیون می گذرد. دوره ریاست میراسماعیلی به عنوان دومین رئیس کمیسیون هم از سقف یک سال گذشته با این حال آقایان همچنان برسرِ کارند.

نارضایتی رئیس و انحلال مهمترین کمیسیون

با این شرایط اگر همین روزها انحلال کمیسیون ورزشکاران در دستور کار کمیته ملی المپیک و ریاست این کمیته قرار بگیرد، نباید تعجب کرد به خصوص که طبق اطلاعات دریافتی فروشگاه طفره، رضا صالحی امیری رئیس کمیته ملی المپیک هم از فعالیت های کمیسیون ورزشکاران و فرایند کند آن رضایت زیادی ندارد.

علاوه بر این ورزشکارانی که دو سال پیش و در روز تعطیل تا آموزشگاه ملی المپیک رفتند برای اینکه به ورزشکاران موردنظر خود برای عضویت در کمیسیون ورزشکاران رای بدهند نیز نتوانسته اند خواسته های خود را از این کمیسیون پیگیری نمایند. همین مسائل کافی است برای اینکه انحلال را در نزدیکی کمیسیون ورزشکاران دید.

یک پیشنهاد؛ آئین نامه قانونمند گردد

به گزارش فروشگاه طفره، اهمیت کمیسیون ورزشکاران و صندلی این کمیسیون برای کمیته بین المللی المپیک به حدی است که این کمیته سالانه مبلغ 10 هزار دلار به کمیسیون های فعال در کشورهای مختلف اختصاص می دهد.

جدا از اینکه معین نیست این مبلغ در کمیسیون ایران دقیقاً صرف چه اموری شده است، نباید از این مسئله هم غافل شد که آئین نامه کمیسیون ورزشکاران ایران از آئین نامه IOC پیروی نمی کند حداقل در خصوص چگونگی انتخاب اعضا.

طبق آئین نامه کمیسیون ورزشکاران IOC و از میان اعضای این کمیسیون، 12 نفر با رای گیری انتخاب می شوند و مابقی افراد منصوب می شوند. این کار به منظور لحاظ کردن برابری جنسیتی و اینکه حتی المقدور تمام قاره ها و رشته ها در کمیسیون ورزشکاران نماینده داشته باشند، انجام می گردد. در کمیسیون ورزشکاران ایران اما هر 15 نفر طبق رای گیری معرفی می شوند.

کمیته ملی المپیک که ترغیب ورزشکاران در راستای تحقق اصول و آرمان های المپیزم در چارچوب دستورالعمل های IOC را یکی از اهداف تشکیل کمیسیون ورزشکاران عنوان نموده، بهتر است در تمام موارد طبق چارچوب های کمیته بین المللی المپیک عمل کند حتی چگونگی انتخاب اعضا.